Urodzona w 1923 roku Sue Ryder założyła po wojnie międzynarodową fundację zajmującą się organizowaniem szpitali, hospicjów i domów opieki. Wybudowała i zaopatrzyła w Polsce 30 domów, tak zwanych Domów Sue Ryder, pięć szpitalnych oddziałów onkologicznych oraz trzy hospicja. Pierwsze z nich powstały w latach 50. Nie mogąc ich prowadzić w okresie PRL w ramach własnej fundacji, wybudowane obiekty przekazywała polskim organizatorom.

W 1978 roku otrzymała brytyjski tytuł szlachecki i zasiadała w Izbie Lordów. Wybrała tytuł "Lady Ryder of Warsaw", na cześć Polaków, których poznała w czasie drugiej wojny światowej. Otrzymała wiele wyróżnień, jednym z najbardziej przez nią cenionych był złoty order "Wyróżnionym w Służbie dla Kościoła i Narodu", który dostała od prymasa Józefa Glempa w 1996 roku.

W sumie Sue Ryder stworzyła w kilkudziesięciu krajach ponad 100 ośrodków pomocy dla chorych. Pomogła tysiącom ludzi, poczynając od byłych więźniów obozów koncentracyjnych, po głodujące dzieci z Indii i Afryki. Starała się zapewnić chorym i niepełnosprawnym nie tylko możliwości leczenia, ale także warunki, w których mogliby się doskonalić i znaleźć godne miejsce w życiu.