Kazimierz Górski pochodził ze Lwowa. Przed wojną pracował jako mechanik. Tam tez stawiał pierwsze kroki piłkarskie. Grał m.in. w RKS Lwów, Spartaku i Dynamo.

Po wojnie wraz z wojskiem polskim trafił do Warszawy, gdzie został zawodnikiem Legii. W latach 50 zakończył karierę piłkarską i podjął się pracy trenerskiej. Zaczął jako asystent w Legii, później też w reprezentacji.

Głównym terenem biało-czerwonych został w 1966. Największe sukcesy miał z polską kadrą w latach 70. Najpierw w 1972 roku na igrzyskach w Monachium zdobył złoto, cztery lata później srebro. W 1974 roku na mistrzostwach świata w Niemczech Zachodnich udało się zająć trzecie miejsce.

Później zajął się karierą klubową. Trenował m.in. grecki Panathinaikos czy Olympiakos i Ethnikos. Na początku lat 80 prowadził też warszawską Legię.

Po zakończeniu kariery zasiadał we władzach PZPN, w latach 90 pełnił funkcję prezesa. W plebiscycie magazynu Piłka Nożna został uznany najlepszym polskim trenerem XX wieku. UEFA uhonorowała go najwyższym odznaczeniem - Rubinowym Orderem Zasługi. Zmarł w 2006 roku w wieku 85 lat.

Imię Kazimierza Górskiego nosi wiele szkół, ulic czy stadionów w Polsce - w tym stadion Wisły Płock i Stadion Narodowy. Przed tą drugą areną w 2015 roku odsłonięto także pomnik Trenera Tysiąclecia.

Na bloku, w którym mieszkał Kazimierz Górski, odsłonięto mural z jego wizerunkiem. 240 m2 powierzchni, ponad 40 litrów farb i 1060 elementów ceramicznych – to wszystko złożyło się na mural Kazimierza Górskiego, który powstał z okazji 100. rocznicy urodzin najwybitniejszego polskiego trenera na budynku przy ulicy Madalińskiego 49/51 w Warszawie.

Czytaj też: Bramka w doliczonym czasie gry. Wisła Płock przegrała u siebie z Pogonią Szczecin