Hanna Stankówna urodziła się 4 maja 1938 r. w Poznaniu. Jako 19-latka zagrała w filmie "Prawdziwy koniec wielkiej wojny" Jerzego Kawalerowicza. W 1959 r. została absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W tym samym roku rozpoczęła współpracę ze stołecznym Teatrem Polskim, gdzie występowała regularnie do 1999 r. Można ją było oglądać m.in. w spektaklach "Śmierć Gubernatora" Kruczkowskiego w reż. Kazimierza Dejmka, "Pierścień wielkiej damy" Norwida w reż. Kazimierza Brauna, "Miarka za miarkę" Szekspira w reż. Aleksandra Bardiniego, "Celestyna" de Rojasa w reż. Stanisława Różewicza oraz "Kordianie" Słowackiego w reż. Jana Englerta.



Znana również ze szklanego ekranu

Aktorka występowała także w Teatrze Polskiego Radia, Teatrze Telewizji, a także w filmach - m.in. "Samotność we dwoje" i "Szklana kula" Stanisława Różewicza, "Seksmisja" Juliusza Machulskiego, "Panna z mokrą głową" Kazimierza Tarnasa i "Parę osób, mały czas" Andrzeja Barańskiego. Szerokiej publiczności była znana także m.in. z seriali "07 zgłoś się", "Jan Serce", "Barwy szczęścia", "Na Wspólnej", "Niania" i "Tygrysy Europy".

W 1987 r. została doceniona Srebrnym Krzyżem Zasługi, a rok później - odznaką Zasłużony dla Teatru Polskiego w Warszawie. W 1995 r. otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.

Zmarła w poniedziałek 14 grudnia. Miała 82 lata.