Na ławie oskarżonych zasiądzie dwóch byłych funkcjonariuszy Wydziału III Departamentu III MSW oraz były funkcjonariusz Wydziału IIIA KWMO w Radomiu.

- Oskarżyciel – czyli IPN - zarzuca im popełnienie zbrodni komunistycznej i zbrodni przeciwko ludzkości - przypomina w rozmowie z RDC Joanna Kaczmarek Kęsik, rzecznik sądu okręgowego w Radomiu.

Treść aktu oskarżenia odczytał prokurator Mariusz Rębacz.

Marek Sz. i. Tadeusz G. uważają, że zostali niesłusznie i bezzasadnie oskarżeni. Nie przyznają się do winy.

Oskarżycielem posiłkowym w tej sprawie jest syn Anny, Janusz Walentynowicz. Przyznał, że matka już w latach 90-tych dowiedziała się, że miała zostać otruta przez SB.

Sąd zgodził się na wyłączenie jawności części zeznań, które będzie w toku procesu składać Wiesław Sz., jeden z oskarżonych. Mają to być nowe okoliczności w tej sprawie.

Śledczy zgromadzili ponad 100 tomów materiałów dowodowych. Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanych czynów. Grozi im kara pozbawienia wolności do pięciu lat.

Anna Walentynowicz zaangażowała się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża w 1978 r. 7 sierpnia 1980 r. została bezprawnie zwolniona ze Stoczni Gdańskiej, co przyczyniło się do rozpoczęcia strajku w stoczni 14 sierpnia 1980 r., który doprowadził do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność". Walentynowicz została członkinią Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ. Internowana w stanie wojennym; potem kilka razy aresztowana. W 1981 r. inwigilowało ją ponad 100 funkcjonariuszy i tajnych współpracowników SB. Zginęła w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r.

W ubiegłą niedzielę, w rocznicę stanu wojennego, imię Anny Walentynowicz nadano największej sali w gmachu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.