Książka „To przez ten wiatr” Jakuba Nowaka jest fikcyjną, choć opartą na faktach historią znajomości Heleny Modrzejewskiej i Henryka Sienkiewicza w Stanach Zjednoczonych, w której reinterpretacji poddane zostają tradycyjne wzorce kultury polskiej. – Ta powieść była dla nas ogromną niespodzianką i wyzwaniem. To brawurowe przepisanie epizodu krótkiego pobytu Henryka Sienkiewicza i początku kariery Heleny Modrzejewskiej w Ameryce. Dzieje się na farmie, w której mieszka i pracuje prowizorycznie sklecona mała komuna. Wrze tam i kipi: erotyczna fascynacja pomiędzy aktorką a pisarzem przybiera nową postać, postyczniowi weterani z trudem radzą sobie z uprawą winorośli, klasowe zależności zyskują nowy kontekst. Dokonuje się tu też dekonstrukcja męskości – mówiła w laudacji Ewa Graczyk, członkini kapituły Nagrody. I dodawała: –z „To przez ten wiatr” to powieść nieprzewidywalna fabularnie, alternatywna wobec tego, co było nam opowiadane, po Gombrowiczowsku wywraca na nice nasze wyobrażenia o pisarzach, artystkach i polskiej kulturze. Mamy do czynienia z prawdziwym morderstwem, popełnionym na polskich mitach.

Jakub Nowak o nagrodzie

Laureat nagrody nie krył zaskoczenia decyzją kapituły. – Dla mnie już sama nominacja do Nagrody, znalezienie się w gronie tak dobrych autorów, była dużym wyróżnieniem – mówił podczas gali.
I, jak dodawał – Dla mnie opowieści są ważne. Jak ktoś opowiada, a ja słucham, to choć przez chwilę mówimy tym samym językiem i rodzi się wspólnota. Czasem nietrwała, tylko na czas lektury, ale to o tę wspólnotę chodzi.

Wyróżnienie dla Wiktorii Bieżuńskiej

Od dwóch lat, poza Nagrodą Główną, kapituła przyznaje także wyróżnienie w postaci miesięcznej rezydencji w Vence. W tym roku rezydencję otrzymała Wiktoria Bieżuńska, autorka książki „Przechodząc przez próg zagwiżdżę”. - Niewielka powieść „Przechodząc przez próg zagwiżdżę” zachwyciła nas stylistyczną perfekcją. To unikatowa, choć zarazem boleśnie powtarzalna historia, opowiedziana prostymi i krótkimi zdaniami, które za każdym razem uderzają w punkt, precyzyjnie oddając grozę sytuacji. Nie ma tu nazywania uczuć, autorka ukazuje dziecko, które tylko widzi, słyszy i dotyka, ale przez to my, czytelniczki i czytelnicy, dorośli, rozumiemy, jak straszne jest to, co jej się wydarza – mówił Zbigniew Kruszyński, pisarz, członek kapituły nagrody. – Jeszcze nie wiem, jaki termin wybiorę na podróż do Vence. Ale zamierzam tam dużo pisać – zapowiada Wiktoria Bieżuńska.

Ustanowiona przez radomski samorząd Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza przyznawana jest debiutującym pisarzom i uznawana za jedno z najważniejszych literackich wyróżnień w Polsce.

Czytaj też: Wiemy, jak będzie wyglądał Teatr Polskiej Opery Królewskiej [ZOBACZ]