W ramach programu domów jednorodzinnych do 70 metrów kwadratowych Otwock przygotował trzy projekty: Klasyk, Modern i Natur.

– To rozwiązania dla seniorów, rodzin z dziećmi, a także osób, które chcą te domy wykorzystywać z możliwością przyszłej adaptacji. Staraliśmy się, aby te budynki były wykonane w kategorii do 70 metrów kwadratowych, które mieszkańcy mogą budować bez konieczności uzyskiwania pozwolenia na budowę – mówi prezydent Otwocka Jarosław Margielski.

Projekty będą mogły pobrać ze strony miasta osoby, które chcą pobudować się na terenie Otwocka.

– Pliki są otwarte, więc mieszkańcy mają możliwość modyfikacji wnętrz i dostosowania ich do swoich potrzeb, aczkolwiek chcemy, żeby te elementy architektury świdermajer były częściej wykorzystywane przez osoby, które wznoszą budynki na terenie naszego miasta – dodaje Margielski.

Miasto planuje także budowę jednego z projektów w „modelowej” wersji. W przyszłorocznym budżecie ratusz zarezerwuje środki na te inwestycje.

Tylko w ubiegłym roku do programu budowy domów do 70 metrów kwadratowych złożono 1058 wniosków. Na Mazowszu najwięcej – 209.

Co to jest świdermajer?

Świdermajer (styl nadświdrzański) to nazwa drewnianej architektury letniskowej powstającej na przełomie XIX i XX wieku na południowy wschód od Warszawy, wzdłuż Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej (Kolei Nadwiślańskiej) na tzw. linii otwockiej w letniskach: Anin, Międzylesie, Radość, Zbójna Góra, Miedzeszyn, Falenica, Emilianów, Michalin, Józefów, Świder (Letniska Falenickie) oraz w letnisku, a następnie Otwocku.

Twórcą stylu jest polski malarz i ilustrator Michał Elwiro Andriolli.

Styl ma elementy tradycyjnego budownictwa mazowieckiego o lekkiej konstrukcji i bogato zdobionych pawilonów, inspirowanych warszawską Wystawą Rolno-Przemysłową z roku 1885. Andriolli sprowadził do Brzegów kilka eksponowanych na wystawie domów. Główna bryła budynku kształtowana pod wpływem architektury szwajcarskiej, która w Europie stała się bardzo popularna po wystawie światowej w Wiedniu w 1873 r., Andriolli wzbogacił formę o werandy i przedsionki zaczerpnięte z architektury schronisk alpejskich i rosyjskich daczy. Dla stylu charakterystyczne są drewniane ażurowe zdobienia werand i ganków, szpiczaste zwieńczenia dachów.

Nazwę „świdermajer”, jako żartobliwie podobną do nazwy „biedermeier”, wymyślił Konstanty Ildefons Gałczyński w wierszu „Wycieczka do Świdra”.

Czytaj też: Spalone świdermajery w Józefowie. „Trzeba chronić te zabytki”