Jeszcze do 10 lutego 2024 roku w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu czynna jest wystawa „Polscy monachijczycy”, przygotowana na okoliczność 100-lecie powstania placówki, jak też odpowiadająca na potrzebę zabezpieczenia części prac malarskich na czas wojny w Ukrainie. Prezentowane dzieła sztuki polskich malarzy, skupionych w kolonii artystycznej w Monachium w XIX i na początku XX wieku, pochodzą bowiem z kolekcji Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. B. G. Woźnickiego. Kuratorem wystawy jest Igor Chomyn z lwowskiego Muzeum, a jego wybór jest również dostosowany do kierunku i charakteru działalności Muzeum w Radomiu, które prezentuje głównie twórczość monachijczyków, na czele z Jackiem Malczewskim, a ponadto Józefa Brandta, który, tak jak Malczewski, związany był z Orońskiem (pow. szydłowiecki), gdzie mieszkał na stałe, gdy wracał z Monachium.

O ekspozycji, jak i o samej idei kształcenia oraz pracy twórczej grupy polskich artystów w bawarskim Monachium, w programie mówiła Paulina Szymalak-Bugajska, kierownik Działu Sztuki Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu, współkoordynatora (razem z Magdaleną Kwiatkowską – Rzodeczko) wystawy ze strony polskiej.

„Opowiedz mi, proszę. Chcę usłyszeć o Twojej SADYBIE..." - w „Sekretach Mazowsza", w każdy piątek o godz. 13.30 o warszawskiej Sadybie opowiadają jej obecni lub niegdysiejsi mieszkańcy: ci, którzy się tam urodzili, ci, którzy ją bezgranicznie pokochali, ci, którzy tylko na niej szczęśliwie żyją, ale i ci, którzy bezustannie dla niej pracują. Obchodami 100-lecia Sadyby koordynuje Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Miasto Ogród Sadyba, a medialnie patronuje mu Radio dla Ciebie.

O swoim domu, wybudowanym w latach 60. XX wieku, a już dwukrotnie remontowanym i przebudowanym, o międzypokoleniowym miejscu spotkań w Parku Ormiańskim, jak też o obserwacji Sadyby z perspektywy młodego człowieka z sąsiedztwa ulicy Sobieskiego, w programie opowiadał Grzegorz Mizieliński, architekt, współautor (wraz z Katarzyną Molską) pawilonu w Parku Ormiańskim. 

"Rok polski. Przyroda, kultura, praca, święta i obyczaje w malarstwie polskim 1850-1939" oraz "Polscy Monachijczycy" to dwa najważniejsze wydarzenia wystawiennicze, które na swój Jubileusz 100-lecia przygotowało Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. O tym, jak i o najnowszym zakupie kolejnego dzieła J. Malczewskiego, w programie mówili: Leszek Ruszczyk, dyrektor placówki oraz dr Adam Duszyk, historyk, wicedyrektor Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu.

Niewielki obraz "Wesoła sanna" Alfreda Wierusz-Kowalskiego z Warszawy trafił do zbiorów Muzeum Okręgowego w Suwałkach, które znane jest z konsekwentnej pracy badawczej i poszerzania zbiorów twórczości tego jednego z najsłynniejszych polskich malarzy, związanego z grupą polskich monachijczyków. W twórczości autora słynnych wilków, krajobraz zimowy jest częstym tematem, o czym w programie opowiedziała Eliza Ptaszyńska, kustosz Działu Sztuki Muzeum Okręgowego w Suwałkach.

Jaćwingowie, średniowieczne plemię, kojarzone terytorialnie z Polską północno-wschodnią, w swych grabieżczych wyprawach dochodzili też na Mazowsze, a nawet na Lubelszczyznę. Trudno jest zresztą wyznaczyć południową granicę zasięgu ich obszarów. Z pewnością, ich sława w znaczeniu historycznym rośnie, bo mimo ciągłego braku źródeł, historycy, najczęściej dzięki odkryciom archeologów, wiedzą o Jaćwingach coraz więcej. Jak zatem daleko doszli oni na Mazowsze i jakie było to plemię, w programie mówił Jerzy Brzozowski, dyrektor Muzeum Okręgowego w Suwałkach. 

Sadybę wspomina p. Biruta Przewłocka-Pachnik. 

Był twórcą budynku Dyrekcji Kolei Państwowych w Warszawie. To jego autorstwa były pierwsze budynki tzw. Kolonii Staszica, jak też wille przy ul. Górnośląskiej i Katowickiej. Nie mówiąc o przebudowie Pałacu Staszica (obecnie siedziby PAN). Jeszcze zanim zaczął realizować duże projekty w Warszawie, adaptował m.in. Pałac Namiestnikowski na cele rządowe. Przykładów budynków warszawskich (ale i państwowych, rządowych), które projektował lub brał udział w ich realizacji, można podać więcej. Karierę zaczynał jednak w Petersburgu, a jego jednym z mistrzów był projektant... cerkwi prawosławnej przy Prospekcie Newskim w Warszawie (jak wiadomo, potem wyburzonej, czego był zwolennikiem).

O wybitnym polskim architekcie, Marianie Lalewiczu (1876–1944), zamordowanym przez Niemców w czasie powstania warszawskiego, w drugiej części programu mówiła prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, autorka pierwszej monografii tego architekta: "Marian Lalewicz. Architekt petersbursko-warszawski" (wyd. Instytut Polonika). 

Był twórcą budynku Dyrekcji Kolei Państwowych w Warszawie. To jego autorstwa były pierwsze budynki tzw. Kolonii Staszica, jak też wille przy ul. Górnośląskiej i Katowickiej. Nie mówiąc o przebudowie Pałacu Staszica (obecnie siedziby PAN). Jeszcze zanim zaczął realizować duże projekty w Warszawie, adaptował m.in. Pałac Namiestnikowski na cele rządowe. Przykładów budynków warszawskich (ale i państwowych, rządowych), które projektował lub brał udział w ich realizacji, można podać więcej. Karierę zaczynał jednak w Petersburgu, a jego jednym z mistrzów był projektant... cerkwi prawosławnej przy Prospekcie Newskim w Warszawie (jak wiadomo, potem wyburzonej, czego był zwolennikiem).

O wybitnym polskim architekcie, Marianie Lalewiczu (1876-1944), zamordowanym przez Niemców w czasie powstania warszawskiego, w programie mówiła prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, autorka pierwszej, właśnie wydanej monografii tego architekta: "Marian Lalewicz. Architekt petersbursko-warszawski" (wyd. Instytut Polonika). 
 

Siennica (pow. miński) od 1 stycznia 2024 roku będzie znów miastem. Po raz pierwszy została nim w 1526 roku staraniem właściciela wsi, Stanisława Siennickiego i jego braci, a z nadania księżnej Anny Mazowieckiej (wówczas jako Janów lub Janowo, ale nazwa nie przyjęła się). Status miasta Siennica utraciła w latach 1869-1870 w ramach reformy administracyjnej Królestwa Polskiego, a po części również jako represja zaborcy po powstaniu styczniowym 1863 roku.
Gmina Siennica, po propozycji ze strony Urzędu Rady Ministrów i przygotowaniu odpowiedniego wniosku, wraz z 2024 rokiem rozpocznie nowy rozdział w swej historii, a do powrotu praw miejskich przygotowuje się już teraz. Jednym z elementów całorocznych uroczystości i wydarzeń, będzie inscenizacja tzw. Wansiela Siennickiego (Wansiela Mazurskiego), czyli wesela, wzorowanego na dawnych obyczajach wsi mazowieckiej tzw. Polesia lub inaczej - Kołbielszczyzny. Po raz pierwszy wesele siennickie było wystawione przez uczniów i nauczycieli Seminarium Nauczycielskiego w Siennicy w latach 20. XX wieku, a sławą okryło się zaprezentowanie go na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 roku. Dzięki zachowanym zapiskom "Wansiela" (podarowanym na imieniny marszałkowi J. Piłsudskiemu), dziś można tę inscenizację odtworzyć i powtórzyć.
O przywróceniu praw miejskich Siennicy, jak i o planowanej inscenizacji "Wansiela Siennickiego", w programie mówili: Anna Wąsowska, instruktorka sekcji teatralnej Gminnej Biblioteki Publicznej w Siennicy, Aleksandra Łukasiak z tejże Biblioteki oraz Stanisław Duszczyk, wójt Siennicy.