O realizowanej budowie magazynu muzealnego wraz z pracownią konserwacji eksponatów oraz salą konferencyjną, jak też o kolejnych planach inwestycyjnych oraz o merytorycznych zamierzeniach Zespołu Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie (wraz z Oddziałami - Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie i Zamkiem Książąt Mazowieckich) w programie mówił Robert Kołakowski, dyrektor tej placówki.  

Gośćmi Piotra Łosia byli: Eliza Czapska, dyr. Zamku w Liwie (studio) i Igor Strojecki, autor bieżącej wystawy.

Dr Bogumiła Umińska, kustosz dyplomowany, kierownik Działu Historii Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, została laureatką Nagrody im. dr. Franciszka Rajkowskiego, przyznawanej osobom zasłużonym dla ziemi ciechanowskiej od 1981 roku. Dr Franciszek Rajkowski (1848-1908) był ciechanowskim lekarzem i społecznikiem na polu społeczno-gospodarczym.

Nagroda ta dla badaczki jest szczególnie cenna ze względu na postać patrona, którego historię dogłębnie rozpoznała i popularyzowała. Bogumiła Umińska jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego (o profilu humanistycznym) im. Z. Krasińskiego w Ciechanowie, Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, Wydziału Historycznego Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku i Podyplomowego Studium Muzeologicznego w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Doktorat z dziedziny historii (Aktywność gospodarcza i społeczna ziemiaństwa guberni płockiej w latach 1865–1914) obroniła pod kierunkiem promotora, prof. dr hab. Janusza Szczepańskiego.

W pracy muzealnika i badacza historii zajmuje się m.in. dziejami ruchów niepodległościowych i bohaterami narodowymi oraz lokalnymi, historią społeczno-gospodarczą ziemi ciechanowskiej, jak też ziemiaństwa – dawnych właścicieli majątków ziemskich północnego Mazowsza. I o tym m.in. dr Bogumiła Umińska mówi w programie.  

O swoich podróżach po Polsce, w tym po Mazowszu, śladami bohaterów swoich książek, w programie opowiadała Magdalena Jastrzębska, pisarka historyczna z Dąbrowy Górniczej. 

Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Miasto Ogród Sadyba, dzięki dofinansowaniu przez Miasto Stołeczne Warszawa Dzielnica Mokotów, rozpoczęło realizację nowego projektu w formie warsztatów pod hasłem "Sadybiańskie Hygge". W jego ramach odbędzie się 25 warsztatów: z fotografii analogowej (prowadzenie Cezary Tkaczyk i Łukasz Sakowski),  z wycinakami (prowadzenie Katarzyna Szczepaniak z Akademii Znajomych), z robienia kwiatów i pająków z bibuły (prowadzenie Maria Agata Gronek) i florystycznych (prowadzenie Agnieszka Heidrich).

Warsztaty odbywają się w Międzypokoleniowym Miejscu Spotkań (Plac Ormiański, pawilon) w czwartki oraz czasem w niedziele do listopada 2024.

O tym i innych działaniach społecznych na Sadybie, w programie mówiła pomysłodawczyni i realizatorka projektu, Aleksandra Karkowska, wiceprezes Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Miasto Ogród Sadyba.

Z wykształcenia pierwszego jest pielęgniarką, potem jednak ukończyła również studia artystyczne. Pracowała jako pielęgniarka, przechodząc - w ramach swego zawodu - do pracy penitencjarnej. W niej zajęła się resocjalizacją więźniów poprzez sztukę. Bowiem jej druga pasją, równorzędną z oddaniem drugiemu człowiekowi jako pielęgniarka, była i jest twórczość plastyczna, malarstwo, ale bardziej rzeźba. W swoim rodzinnym Żukowie koło Włodawy utworzyła pracownię, która jest nie tylko miejsce pracy artystycznej, ale też ostoją dla licznej rodziny i przyjaciół, których z lubością przyjmuje. Ponadto, swoje przemyślenia, doświadczenia życiowe i artystyczne utrwala w formie poezji, pisząc wiersze refleksyjne, pełne ciepła, ale i przedstawiając w nich świat, którego jest częścią. Jej największą radością są jednak dzieci i wnuki, które dokładnie w dniu urodzin zgromadziły się w Warszawie, aby złożyć życzenia. Miejsce też jest szczególne, bo uroczystość odbyła się w "Kuźni Golfa", prowadzonej przez jej syna, Emila Wójcika i synową Elżbietę Grendecką. Sama jubilatka również lubi zagrać w golfa. W programie jednak mówi o swoim życiu artystycznym i wartościach, które są ważne, a które pozwoliły artystce przejść przez dotychczasowe życie. Życząc wielu sukcesów na wszystkich polach aktywności, zapraszamy na spotkanie z p. Władysławą Wójcik. 

O Domu nad Łąkami, czyli położonym na wydmach domu letniskowym (a niekiedy całorocznym) rodziny Nałkowskich w Wołominie, mówiła Agata Sobczak, dyr. Muzeum Zofii i Wacława Nałkowskich w Wołominie.

O przeprowadzonej kilkanaście lat temu inwentaryzacji dworów i pałaców, dawniej będących we władaniu polskich rodzin ziemiańskich na ziemiach I Rzeczypospolitej, w programie mówił prof. dr hab. Michał Kurzej z Uniwersytetu Jagiellońskiego (Wydział Historii Sztuki), zaś o położonym zawsze w granicach polskich, na pogranicza Podkarpacia i Lubelszczyzny, pałacu Łosiów, mówił prof. dr hab. Henryk Gmiterek, emerytowany naukowiec z UMCS w Lublinie, badacz dziejów Narola.

O różnicach między dworami mazowieckimi a położonymi na dawnych Kresach I Rzeczypospolitej, w kontekście konferencji naukowej nt. fenomenu dworów (najpierw stanic) na Kresach, w programie mówił inicjator konferencji, prof. dr hab. Kazimierz Karolczak, historyk. 

O historii podkarpackiej wsi Radruż (jako propozycja majowej wycieczki poza Mazowsze), w której istniała (i jako budynek jest do dziś) jedna z najstarszych cerkwi grekokatolickich regionu. Obecnie zespół cerkiewny w Radrużu pełni rolę Oddziału Muzeum Kresów w Lubaczowie, o czym w programie opowiadał Piotr Zubowski, dyrektor tej placówki muzealnej.