Długowieczność dębu oraz jego rozmiary sprawiały od pokoleń, że człowiek odnosił się i odnosi do tego gatunku z atencją i podziwem. Ludzie umieli też z dębu korzystać w znaczeniu praktycznym, a lista z kolei wierzeń i podań ludowych jest długa. Dąb gości także w kulturze i historii, pojawia się w zapisach kronikarzy, jak i w strofach poetyckich. Dąb w formie całego drzewa lub jego elementów (np. żołędzi) często też występuje w heraldyce, zarówno szlacheckiej, jak i samorządowej (np. herby rodzinne: Dąb, Dąbrowa lub herb podwarszawskiego Milanówka). W Polsce rosną dwa gatunki rodzime tego gatunku (dąb szypułkowy i bezszypułkowy) oraz jeden obcy - dąb czerwony, mający pochodzenie amerykańskie. Dąb często też występuje na listach pomników przyrody i nie chodzi li tylko o słynne okazy typu "Chrobry" czy "Bartek", ale też w lasach zarówno mieszanych, jak i monokulturowych (np. dąbrowach) znajdują się okazy cenne ze względu na swój wiek i rozmiary.
Dąb nie jest trudny w hodowli, jak mówią leśnicy, ale wymaga sumiennej pielęgnacji, a wcześniej ogromnie ważne jest zapewnienie materiału nasiennego, jako że nie owocuje on co roku. Obecnie, zgodnie ze współczesnymi tendencjami w polskich lasach, dąb sadzony jest w kompleksach lasu mieszanego - odchodzi się od upraw monokulturowych. Z punktu widzenia gospodarczego drewno dębowe jest nadal bardzo poszukiwane, zwłaszcza do produkcji eleganckich mebli, mniej zaś jako materiał konstrukcyjny. Podczas tzw. submisji to właśnie dąb osiąga najlepsze wyniki i jest najbardziej poszukiwanym gatunkiem drzew z polskich lasów.
O dębie jako gatunku drzew, również w kontekście jego występowania w Nadleśnictwie, w programie mówili: Katarzyna Mirosław, starszy specjalista Służby Leśnej, Beata Jazgalska, starszy specjalista Służby Leśnej, Piotr Mikitiuk, leśniczy Leśnictwa Jabłoń oraz Witold Witkowicz, leśniczy Leśnictwa szkółkarskiego Borowe w Nadleśnictwie Radzyń Podlaski.