Na audycję zaprasza Piotr Łoś.

Centrum Folkloru Polskiego w Karolinie (w zabytkowej dawnej siedzibie PZPiT "Mazowsze") przygotowało na najbliższy weekend (9-10 grudnia) wiele atrakcji, związanych z tradycją świąt Bożego Narodzenia w Polsce, a szczególnie w Małopolsce oraz na Mazowszu. Oprócz tradycyjnego, już IX Jarmarku Bożonarodzeniowego, po raz kolejny artyści zapraszają na rozśpiewane i roztańczone "Betlejem Polskie" według Lucjana Rydla. O tych wydarzeniach, jak też o niektórych tradycjach polskich świąt Bożego Narodzenia, w programie mówiła Monika Bryzek z Centrum Folkloru Polskiego w Karolinie.

Był twórcą budynku Dyrekcji Kolei Państwowych w Warszawie. To jego autorstwa były pierwsze budynki tzw. Kolonii Staszica, jak też wille przy ul. Górnośląskiej i Katowickiej. Nie mówiąc o przebudowie Pałacu Staszica (obecnie siedziby PAN). Jeszcze zanim zaczął realizować duże projekty w Warszawie, adaptował m.in. Pałac Namiestnikowski na cele rządowe. Przykładów budynków warszawskich (ale i państwowych, rządowych), które projektował lub brał udział w ich realizacji, można podać więcej. Karierę zaczynał jednak w Petersburgu, a jego jednym z mistrzów był projektant... cerkwi prawosławnej przy Prospekcie Newskim w Warszawie (jak wiadomo, potem wyburzonej, czego był zwolennikiem).

O wybitnym polskim architekcie, Marianie Lalewiczu (1876–1944), zamordowanym przez Niemców w czasie powstania warszawskiego, w drugiej części programu mówiła prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, autorka pierwszej monografii tego architekta: "Marian Lalewicz. Architekt petersbursko-warszawski" (wyd. Instytut Polonika). 

Był twórcą budynku Dyrekcji Kolei Państwowych w Warszawie. To jego autorstwa były pierwsze budynki tzw. Kolonii Staszica, jak też wille przy ul. Górnośląskiej i Katowickiej. Nie mówiąc o przebudowie Pałacu Staszica (obecnie siedziby PAN). Jeszcze zanim zaczął realizować duże projekty w Warszawie, adaptował m.in. Pałac Namiestnikowski na cele rządowe. Przykładów budynków warszawskich (ale i państwowych, rządowych), które projektował lub brał udział w ich realizacji, można podać więcej. Karierę zaczynał jednak w Petersburgu, a jego jednym z mistrzów był projektant... cerkwi prawosławnej przy Prospekcie Newskim w Warszawie (jak wiadomo, potem wyburzonej, czego był zwolennikiem).

O wybitnym polskim architekcie, Marianie Lalewiczu (1876-1944), zamordowanym przez Niemców w czasie powstania warszawskiego, w programie mówiła prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk, autorka pierwszej, właśnie wydanej monografii tego architekta: "Marian Lalewicz. Architekt petersbursko-warszawski" (wyd. Instytut Polonika). 
 

Siennica (pow. miński) od 1 stycznia 2024 roku będzie znów miastem. Po raz pierwszy została nim w 1526 roku staraniem właściciela wsi, Stanisława Siennickiego i jego braci, a z nadania księżnej Anny Mazowieckiej (wówczas jako Janów lub Janowo, ale nazwa nie przyjęła się). Status miasta Siennica utraciła w latach 1869-1870 w ramach reformy administracyjnej Królestwa Polskiego, a po części również jako represja zaborcy po powstaniu styczniowym 1863 roku.
Gmina Siennica, po propozycji ze strony Urzędu Rady Ministrów i przygotowaniu odpowiedniego wniosku, wraz z 2024 rokiem rozpocznie nowy rozdział w swej historii, a do powrotu praw miejskich przygotowuje się już teraz. Jednym z elementów całorocznych uroczystości i wydarzeń, będzie inscenizacja tzw. Wansiela Siennickiego (Wansiela Mazurskiego), czyli wesela, wzorowanego na dawnych obyczajach wsi mazowieckiej tzw. Polesia lub inaczej - Kołbielszczyzny. Po raz pierwszy wesele siennickie było wystawione przez uczniów i nauczycieli Seminarium Nauczycielskiego w Siennicy w latach 20. XX wieku, a sławą okryło się zaprezentowanie go na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 roku. Dzięki zachowanym zapiskom "Wansiela" (podarowanym na imieniny marszałkowi J. Piłsudskiemu), dziś można tę inscenizację odtworzyć i powtórzyć.
O przywróceniu praw miejskich Siennicy, jak i o planowanej inscenizacji "Wansiela Siennickiego", w programie mówili: Anna Wąsowska, instruktorka sekcji teatralnej Gminnej Biblioteki Publicznej w Siennicy, Aleksandra Łukasiak z tejże Biblioteki oraz Stanisław Duszczyk, wójt Siennicy.

„Opowiedz mi, proszę. Chcę usłyszeć o Twojej SADYBIE..." - w „Sekretach Mazowsza", w każdy piątek o godz. 13.30 o warszawskiej Sadybie opowiadają jej obecni lub niegdysiejsi mieszkańcy: ci, którzy się tam urodzili, ci, którzy ją bezgranicznie pokochali, ci, którzy tylko na niej szczęśliwie żyją, ale i ci, którzy bezustannie dla niej pracują. Obchodami 100-lecia Sadyby koordynuje Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Miasto Ogród Sadyba, a medialnie patronuje mu Radio dla Ciebie.

Jest typowym przykładem osoby, która dobrze wspomina dzieciństwo w rodzinnym mieście i na osiedlu, ale w celach edukacyjnych (i nie tylko) na jakiś czas wyjechała. Po latach, gdy w świecie artystycznym i wydawniczym wypracowała sobie znaczną pozycję, powróciła na Sadybę, osiedlając się na niej wraz z rodziną. Jest ilustratorką książek, głównie dziecięcych, artystką plastyczką, a także działaczką społeczną na Sadybie. Gościem programu była p. Zofia Dzierżawska.    

W Muzeum im. Zofii i Wacława Nałkowskich w Wołominie w najbliższą sobotę, tj. 25 listopada o godz. 17.00 odbędzie się spotkanie, uświetniające 110-lecie urodzin wybitnej polskiej aktorki, Elżbiety Barszczewskiej, znanej ze scen teatralnych i przedwojennych filmów, takich jak "Dziewczęta z Nowolipek" czy "Trędowata". Będzie to opowieść ilustrowana piosenkami dwudziestolecia międzywojennego w wykonaniu Wojciecha Dąbrowskiego, a w warstwie wizualnej - licznymi fotografiami i pamiątkami, związanymi z aktorką. Nie zabraknie też cytatów z dzienników, wspomnień i relacji prasowych, pisanych piórem współczesnych aktorce, w tym jej ciotki, pisarki Marii z Szumskich Dąbrowskiej. Na to spotkanie zaprosił i swojej ciotce Elżbiecie Barszczewskiej w programie opowiadał Igor Strojecki, rodzinny genealog i miłośnik dziejów Warszawy. 

Fot. Elżbieta Barszczewska w roli Justyny Orzelskiej w ekranizacji „Nad Niemnem”, film z 1939 roku

Małgorzata Łada-Maciągowa (1881-1969) była malarką urodzoną w Siedlcach, a związaną pracą artystyczną głównie z Krakowem. Dzieła jej autorstwa, które znalazły się w Siedlcach w 1967 roku, dały początek zbiorom sztuki siedleckiej placówki muzealnej (wówczas Muzeum Ziemi Podlaskiej, obecnie Muzeum Regionalne). Ta tematyczna ekspozycja, niewielka, ale bardzo interesująca znajduje się na parterze Muzeum, czynna będzie do 21 stycznia 2024 roku, a o jej idei, o walorach artystycznych tych obrazów i ich historii powstania czy pozyskania, w programie mówiła Danuta Michalec, autorka wyboru prac, kustosz w Dziale Sztuki Muzeum Regionalnego w Siedlcach.

W Warszawie trwają XXXI Dni Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, które organizuje Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich - Warszawa, wspólnie z Domem Spotkań z Historią, o czym w programie mówił Tomasz Kuba Kozłowski, popularyzator wiedzy o Kresach, pracownik merytoryczny Domu Spotkań z Historią w Warszawie.

„Opowiedz mi, proszę. Chcę usłyszeć o Twojej SADYBIE..." - w „Sekretach Mazowsza", w każdy piątek o godz. 13.30 o warszawskiej Sadybie opowiadają jej obecni lub niegdysiejsi mieszkańcy: ci, którzy się tam urodzili, ci, którzy ją bezgranicznie pokochali, ci, którzy tylko na niej szczęśliwie żyją, ale i ci, którzy bezustannie dla niej pracują. Obchodami 100-lecia Sadyby koordynuje Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Miasto Ogród Sadyba, a medialnie patronuje mu Radio dla Ciebie.

O ulicach na Sadybie, których nazwy nawiązują do uzdrowiskowych miejscowości Kresów wschodnich okresu międzywojennego, jak też o ludziach, pochodzących z dawnych ziem I Rzeczypospolitej, związanych życiem i pracą z Sadybą, w programie opowiadał Tomasz Kuba Kozłowski z Domu Spotkań z Historią.