Wanda Gosławska urodziła się 26 maja 1922 w Warszawie, dzieciństwo i młodość spędziła w Kaliszu. Podczas II wojny światowej przebywała na robotach przymusowych w III Rzeszy.

W latach 1946-1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W tym czasie była też scenografem Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.

Od drobnych form po monumenty

W 1948 poślubiła artystę rzeźbiarza Józefa Gosławskiego. Od 1956 wraz z rodziną mieszkała w Warszawie na Saskiej Kępie. Wspólnie z mężem zrealizowała wiele dzieł, od drobnych form ceramicznych do rzeźb monumentalnych –m.in. grupę rzeźbiarską„Muzyka” na warszawskim MDM-ie oraz projekty konkursowe pomników:Bohaterów Warszawy i Bolesława Prusa.

Pracowała jako kierownik artystyczny Spółdzielni „Kwiatogal” oraz starszy inspektor nadzoru artystycznego w „Cepelii”, podlegały jej wszystkie placówki wytwarzające ceramikę. Projektowała także medale (np. dla Muzeum w Puławach, na 100-lecie urodzin Marii Curie-Skłodowskiej) i monety („Siedem wieków Warszawy” 1965).

Jej autorstwa są plakiety nagród im. Zbyszka Cybulskiego oraz „Złoty Ekran”. Jej prace były prezentowane na wystawach krajowych i znajdują się w m.in. zbiorach Muzeum Warszawy.

Najbliższa sercu ceramika

Szczególną dziedzinę jej twórczości stanowiła ceramika. Wraz z mężem jest autorką zespołu głów ceramicznych do ekspozycji biżuterii dla sklepu „Jablonex”, gdzie zaaranżowała także wnętrze. Wykonała cykl obrazów ceramicznych dla hotelu „Merkury” w Poznaniu. Zrealizowała zaprojektowaną wspólnie z mężem ściankę mozaikową w sklepie „Jubilera” na Rondzie Waszyngtona w Warszawie. Jest autorką zachowanej do dziś mozaiki przestrzennej (żywej ściany ceramicznej) wykonanej dla Zakładu Usług Dźwigowych (przy ul. Postępu 12w Warszawie). Ostatnie lata spędziła w Otwocku, gdzie malowała akwarele.

Zmarła 17 listopada 2020. Nabożeństwo żałobne odbędzie się 25 listopada 2020 o godzinie 13:00 w kościele św. Karola Boromeusza przy ul. Powązkowskiej 14 w Warszawie. Pogrzeb po nabożeństwie na Starych Powązkach.

Żegnamy ją Jej wierszem:

Kwitnę –razem z kwiatami

- Dojrzewam z owocami

-Więdnę wraz z jesieniami

Umieram zimą

Amen