O śmierci Powstańca poinformowano na jego oficjalnej stronie w serwisie Facebook.

Józef Zbigniew Polak urodził się w 1923 roku w Łomży, ale jego ojciec Czesław Polak pochodził ze starej rodziny warszawskich majstrów budowlanych. W 1936 r. rodzina Polaków zamieszkała w Warszawie. Tu młody Józef Zbigniew związał się z 78. drużyną ZHP, a następnie organizacją Orlęta przy Związku Strzeleckim.

Powstaniec Warszawski

W okresie wojny, od 1939 do 1944, organizował Orlęcy Hufiec Michałów, walczył w Powstaniu Warszawskim – jako absolwent tajnej szkoły podchorążych AK, dowodził zgrupowaniem Orląt Związku Strzeleckiego. Za udział w Powstaniu otrzymał Krzyż Virtuti Militari kl. V.

Po powstaniu na rozkaz dowódcy Pragi wstąpił do Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, z którą przeszedł od Warszawy cały szlak bojowy m.in. jako dowódca zwiadu saperskiego. Po wojnie współorganizował środowisko Orląt przy Światowym Związku Żołnierzy AK. W latach 1947–1955 był członkiem ZMP.

Architekt i malarz

Po powrocie z wojska podjął studia architektoniczne na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1949 r. uzyskał dyplom architekta-twórcy. Od 1949 r. był kierownikiem zespołu architektów i plastyków „Kozia 3” w Warszawie. W latach 1952–1957 kierował sekcją naukową na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w katedrze prof. Bohdana Pniewskiego. W latach 1981–1986 był również wykładowcą na tej uczelni.

Jest też autorem setek grafik obrazujących piękno i wyjątkowość wielu miejsc Polski. Portretował głównie zabytki architektury, świątki, krzyże, kapliczki. Wśród uwiecznionych w ten sposób zakątków jest m.in. Kraków, Ponidzie, ziemia lubawska i gmina Brzozie.



Posłuchaj rozmowy z Józefem Zbigniewem Polakiem:

Religie: "Kościoły na szlaku Papieża Pielgrzyma"