Wspomnienie Barbary Krafftówny w RDC. "Była w ciągłym ruchu"

  • 23.01.2022 18:44

  • Aktualizacja: 05:26 26.07.2022

W Radiu dla Ciebie specjalny wieczór poświęcony zmarłej dziś wybitnej aktorce Barbarze Krafftównie. Artystka odeszła w wieku 93 lat. - Była wyjątkowo profesjonalną aktorką i do każdej roli pieczołowicie się przygotowywała - podkreślał prezes RDC, Tadeusz Deszkiewicz. W RDC powtórka słuchowiska "Moralność pani Dulskiej", a także powtórka audycji "Trzeba marzyć" z udziałem artystki.
- Choć wiedziałem, że jest bardzo chora, wiedziałem, że leży w Skolimowie, choć podczas naszej ostatniej rozmowy trzy dni temu mówiła tylko pojedyncze słowa, to dziś informacja o jej odejściu zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Postanowiliśmy przygotować specjalny wieczór, poświęcony specjalnej artystce, niezwykłej artystce - mówił prezes RDC, Tadeusz Deszkiewicz.

- To niewątpliwie była niezwykła artystka i niezwykły człowiek. Była bardzo ciepłą kobietą, skłonną do pomagania innym, choć ostatnio, kiedy już przeszła na emeryturę, była tak zajęta jak nigdy wcześniej. Ilekroć do niej dzwoniłem, mówiła, że właśnie gdzieś jedzie na jakąś próbę, spektakl, ma nagranie, była w nieustannym ruchu. I dlatego tak trudno wyobrazić sobie to, że Barbara Krafftówna zatrzymała się na tej swojej pracowitej drodze - dodał.

- Zachwyciła i w Polsce i za granicą kreacją Felicji w "Jak być kochaną" Wojciecha Hassa - mówił. - Tych filmów było znacznie więcej. "Deszczowy lipiec", "Upał", "Złoto", "Rękopis znaleziony w Saragossie", "Popiół i diament", czy w końcu "Czterej pancerni", w którym to serialu stworzyła niezapomnianą kreację Honoratki. Pozostawiła w naszej pamięci niezliczone role teatralne. To niezwykła artystka i niezwykły człowiek - dodał.

Słuchowisko i audycja

Wieczór wspomnieniowy zaczęliśmy przypomnieniem wyjątkowego słuchowiska przygotowanego w ubiegłym roku przez Teatr Radia dla Ciebie.

To radiowa adaptacja "Moralności pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej. Barbara Krafftówna wystąpiła w tytułowej roli - Anieli Dulskiej. Towarzyszył jej równie wybitny aktor - Franciszek Pieczka. Słuchowisko powstało w związku z 10. edycją Narodowego Czytania.



Artystka wielokrotnie gościła także w audycjach Radia dla Ciebie. Na naszej antenie powtórka audycji "Trzeba marzyć" z 2018 roku. Z Barbarą Krafftówną o życiu prywatnym i zawodowym rozmawiali Nula Stankiewicz i Janusz Strobel.



Barbara Krafftówna

Artystka, urodzona 5 grudnia 1928 r. w Warszawie, od wielu lat cieszyła się sympatią widzów i słuchaczy. Już w czasie wojny uczyła się tańca i pantomimy; uczęszczała też na zajęcia konspiracyjnego Studia Dramatycznego Iwa Galla. W 1945 roku na nowo podjęła naukę w Studiu, które po wojnie działało przy Teatrze Starym w Krakowie. W 1946 r. wyjechała, wraz z grupą uczniów Studia, do Gdyni, gdzie Gall objął dyrekcję Teatru Wybrzeże. Debiutowała tam w listopadzie 1946r. rolą Rybaczki w „Homerze i orchidei”, sztuce Tadeusza Gajcego. W 1947 r. zdała eksternistyczny egzamin aktorski w Studio Galla.

Po Teatrze Wybrzeże występowała kolejno w teatrach: im. Stefana Jaracza w Łodzi (1949-50), Dramatycznym we Wrocławiu (1950-53, 1957-64, 1981-82), następnie w teatrach warszawskich: Nowej Warszawy (1953-56), Komedia (1956-57), Narodowym (1964-69), Syrena (1969) i Współczesnym (1981-82).

Na dużym ekranie…

W 1953 r. Barbara Krafftówna zadebiutowała w filmie Jana Rybkowskiego, epizodem w „Sprawie do załatwienia”.

Krytycy filmowi uważają, że najlepsze swoje role zagrała u Wojciecha Jerzego Hasa – m.in. pełną liryzmu barmankę Zosię w „Złocie” (1961), wyniosłą i władczą postać pięknej Camilli de Tormez, macochy Paszeki w „Rękopisie znalezionym w Saragossie” (1964) oraz skromną postać Jadwigi w „Szyfrach” (1966). Za najwybitniejszą kreację Krafftówny uważa się postać aktorki Felicji, którą stworzyła w filmie „Jak być kochaną” (1962). Ten ostatni film przyniósł jej w 1963 r. nagrodę za wybitną kreację aktorską na festiwalu w San Francisco.

Inne role filmowe artystki to m.in.: Zofia Karpińska u Leonarda Buczkowskiego w „Deszczowym lipcu” (1957), Stefka u Andrzeja Wajdy w „Popiele i diamencie” (1958), u Kazimierza Kutza – Niura w „Nikt nie woła” (1960) i Barbarka w „Upale” (1964).

…i w telewizji

Aktorka wystąpiła też w kilku serialach telewizyjnych. Dużą popularność przyniosła jej rola Honoraty – żywiołowej dziewczyny z Koniakowa, którą zagrała u Konrada Nałęckiego w kilku odcinkach serialu „Czterej pancerni i pies” (1969-70). U Pawła Komorowskiego wystąpiła jako pani Makowiecka, siostra Wołodyjowskiego w „Przygodach pana Michała” (1969). W 1978 r. wcieliła się w polską turystkę, Irenę Strzałkowską u Andrzeja Konica w serialu „Życie na gorąco”, a w „Kłusowniku” (1980) Janusza Łęskiego wystąpiła jako pani Elżbieta, opiekunka do dzieci. Prawdziwą kreacją okazała się Leokadia w „Banku nie z tej ziemi (1993).

Źródło:

RDC/PAP

Autor:

RDC