Jan Krenz był ceniony za interpretacje muzyki symfonicznej i operowej. Sławę zyskał jako dyrygent Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, potem pracował z wieloma orkiestrami na całym świecie. Był wielkim propagatorem polskiej muzyki współczesnej.

W latach 1968-1973 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie. Jego realizacje muzyczne "Otella" Verdiego, "Elektry" Straussa i "Borysa Godunowa" Musorgskiego przeszły do legendy polskiej sceny operowej.
Działalność dyrygencką od początku łączył z komponowaniem. Jego twórczość obejmuje utwory symfoniczne, kameralne i wokalno-instrumentalne. Jest autorem między innymi: "Serenady klasycznej" na małą orkiestrę, "Dwóch śpiewek (smutnej i wesołej)" na chór a cappella, tryptyku symfonicznego na orkiestrę "Maski" oraz "Tańca symfonicznego" na orkiestrę.

Twórca muzyki filmowej

Jan Krenz tworzył też muzykę teatralną i filmową, jest autorem muzyki do dzieł najważniejszych twórców polskiej szkoły filmowej: obrazów Andrzeja Wajdy - "Kanał", "Popiół i diament" oraz do produkcji Andrzeja Munka - "Eroika" i "Zezowate szczęście".

Kompozytor był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Uhonorowano go między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis“ oraz Orderem "Ecce Homo". Dwukrotnie odebrał nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, a w 1995 roku Polskie Radio - z okazji 70-lecia istnienia - uhonorowało go "Diamentową Batutą" za wybitne zasługi dla polskiej radiofonii publicznej.

Pozostawił po sobie liczne nagrania płytowe.

Źródło:

IAR

Autor:

PL