- To był wilniuk, w związku z czym dla niego Polska znaczyła znacznie więcej niż dla przeciętnego Polaka. On był niezwykłym patriotą. Przeszedł gehennę, bo kiedy w czasie wojny był w Armii Krajowej w obwodzie wileńskim, został złapany i za akcję "Burza" wywieziony na Sybir. Tam cała rodzina przeżyła gehennę, a potem wrócił i kochał niezwykle Polskę i nigdy nie chciał niej wyjechać. Miał niezwykły zupełnie głos, można go porównać do Luciano Pavarottiego, który także był naturszczykiem - osobą bez wykształcenia muzycznego, a kiedy otwiera usta, to płyną z niej najpiękniejsze dźwięki, jakie da się usłyszeć. Pozostawił po sobie najpiękniejsze nagrania, a chciały z nim występować największe gwiazdy - wspomina Tadeusz Deszkiewicz.

Bernard Ładysz urodził się w Wilnie 24 lipca 1922 roku. Przez 98 lat swojego życia zapracował na to, by pozostać w pamięci zarówno Polaków, jak i ludzi z całego świata. Trwale zapisał się w trudnej historii naszego kraju oraz dziejach polskiej, jak również międzynarodowej kultury.

Żołnierz walczący o Niepodległość

Bernard Ładysz w okresie okupacji niemieckiej i okupacji radzieckiej był żołnierzem Wojska Polskiego, po kapitulacji natomiast sierżantem Armii Krajowej w obwodzie wileńskim. Uczestniczył w akcji „Burza” na Wileńszczyźnie. Został aresztowany przez NKWD i zesłany w głąb RFSRR do Kaługi, miasta nad Oką, gdzie przebywał w latach 1944–1946.

Wybitny śpiewak operowy

Naukę śpiewu rozpoczął w Wilnie w latach 1940-1941. Następnie kontynuował ją na studiach wokalnych w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem prof. Wacława Filipowicza (1946–1948).

Karierę artystyczną rozpoczął w Zespole Reprezentacyjnym Wojska Polskiego. Przez 29 lat był solistą Opery Warszawskiej i Teatru Wielkiego w Warszawie. W 1956 zwyciężył w międzynarodowym konkursie śpiewaczym w Vercelli, gdzie zdobył najwyższą nagrodę „Il primo premio assoluto”. Od tego momentu rozpoczęła się jego międzynarodowa kariera. Zaangażował się wtedy do Teatro Massimo w Palermo.

Oszałamiająca kariera

Artysta odnosił sukcesy na wszystkich kontynentach. Jako pierwszy polski artysta został zaangażowany do partii solowej w kompletnym nagraniu opery przez firmę fonograficzną „Columbia” – wystąpił (1959) obok Marii Callas w nagraniu Łucji z Lammermooru pod dyrekcją Tullio Serafina. Columbia zaprosiła potem go do nagrania całej płyty z ariami operowymi Verdiego i kompozytorów rosyjskich.

Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.

Później wielkie role operowe m.in. w operach: Eugeniusz Oniegin, Straszny dwór, Halka, Faust, Cyrulik sewilski, Don Giovanni, Don Carlos, Nieszpory sycylijskie, Moc przeznaczenia, Aida, Rigoletto, Kniaź Igor, Borys Godunow, Jolanta, Król Roger. Dokonał brawurowego nagrania dźwiękowego i filmowego utworu Domenico Cimarosy „Il maestro di cappella”.

Aktor filmowy i teatralny

Bernard Ładysz, choć był głównie śpiewakiem, zagrał również w kilkunastu filmach, jak na przykład Lalka, Ziemia Obiecana, Pierścień i Róża, a także Ogniem i Mieczem. Artysta współpracował też z Teatrem Syrena w Warszawie.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Bernard Ładysz zdobył wiele nagród oraz uhonorowany został licznymi odznaczeniami. Był doceniany zarówno w młodości, jak i w poważniejszym wieku; zarówno w Polsce, jak i za granicą. To między innymi Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Primo Premio Assoluto Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Vercelli, Doctor honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie czy Złoty Fryderyk - Muzyka poważna - Całokształt twórczości - Fryderyki 2016 – Laur. Jego ostatnim odznaczeniem był Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości, który otrzymał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy w 2019.