Chętni mogą obejrzeć eksponat do 20 marca na ekspozycji stałej w sali „Kompozytor”. - Później trafi on do rąk historyków i naukowców - tłumaczy doktor Artur Szklener - dyrektor Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. Rękopis zostanie poddany pracom konserwatorskim, a także zbadana zostanie struktura papieru, dzięki czemu będzie można określić dokładną datę jego powstania.

Rękopis zawiera zapis trzynastu początkowych taktów ballady g-moll i jest niedokończony. Jedna z hipotez mówi, że Fryderyk Chopin mógł go zgubić. Doktor Artur Szklener przypuszcza, że nastąpiło to w trakcie intensywnych podróży muzyka w pierwszej połowie lat 30. XIX wieku.

To jedna z czterech ballad skomponowanych przez artystę. Muzykolog i członek Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina - profesor Zofia Chechlińska - mówi, że to właśnie Fryderyk Chopin stworzył gatunek ballady instrumentalnej, która wcześniej istniała tylko w literaturze i muzyce wokalnej. Powstanie rękopisu historycy szacują na lata 30 XIX wieku. W druku ballada g-moll ukazała się w 1836 roku.

Rękopisy ballad Fryderyka Chopina w zbiorach publicznych znajdują się jeszcze w Bibliotece Narodowej w Paryżu i w Bibliotece Bodlejańskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim. Pozostałe należą do osób prywatnych lub są uważane za zaginione.

Rękopis kompozytora można obejrzeć w wersji cyfrowej na stronie internetowej Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie.