W piątek organizator festiwalu - Teatr Powszechny w Radomiu im. Jana Kochanowskiego poinformował, że jest zmuszony ograniczyć liczbę festiwalowych widzów, ponieważ część miejsc na widowni musi pozostać pusta.

"Ze względu na wprowadzenie żółtej strefy na terenie całej Polski, stanęliśmy przed koniecznością zastosowania dodatkowych obostrzeń, zmniejszających liczbę osób na widowni do 25 proc." – podano w komunikacie prasowym.

Teatr podkreślił, że część widzów, która już wykupiła bilety w określonych rzędach, otrzyma zwrot pieniędzy.

Nowości w tegorocznej edycji

Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski odbywa się w Radomiu co dwa lata. Nowością tegorocznej edycji jest ustanowienie nagrody publiczności i nowa statuetka towarzysząca nagrodzie Grand Prix.

- W tym roku po raz pierwszy swoją nagrodę przyznają także widzowie. Mamy również nową statuetkę autorstwa rzeźbiarki Marzenny Olszewskiej-Bałki, przedstawiającą kapelusz Witolda Gombrowicza – poinformowała Małgorzata Potocka, dyrektorka Teatru im. Jana Kochanowskiego, który jest organizatorem festiwalu. - Mamy 12 teatrów, które mają do nas przyjechać. Dowiedzieliśmy się, że dwa teatry jednak nie przyjadą - Waldek Śmigasiewicz oraz Teatr z Tarnowa. Przyjadą jednak w późniejszym terminie, żeby te przedstawienia się odbyły - dodała.

Radomski teatr pokaże na festiwalu dwie własne produkcje: premierowy spektakl "Pornografia" (reż. Jan Hussakowski) i "Tancerz" (reż. Kinga Dębska). Na festiwal przyjadą do Radomia teatry z całej Polski. W tym roku jedynym gościem zagranicznym będzie teatr z Węgier. - Nasi bohaterowie starają się uciec do sielanki, zapomnieć o walącym się świecie dookoła. Znajdują się w izolacji, jakiejś mikrozbiorowości. Mam poczucie, że może to rezonować z tym co przeżyliśmy i dalej przeżywamy - powiedział Jan Hussakowski.

Publiczność obejrzy m.in. "Biesiadę u Hrabiny Kotłubaj" (reż. Magdalena Piekorz). Spektakl przygotowała Fundacja Republika Marzeń. W przedstawieniu występuje m.in. Jan Peszek – w roli hrabiny Kotłubaj, a Starą Markizę gra Jacek Fedorowicz.

W trakcie festiwalu widzowie zobaczą aż trzy wersje "Iwony, księżniczki Burgunda". Ten lubiany przez publiczność dramat Gombrowicza pokaże w Radomiu Teatr Maladype z Węgier, Teatr im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie oraz studenci Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie (Filia we Wrocławiu), którzy przygotowali spektakl w ramach pracy dyplomowej.

Z "Ferdydurke" przyjedzie na festiwal w Radomiu także Living Space Theatre - teatr założony w 2016 roku przez absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.

Teatr "Bagatela" z Krakowa zaprezentuje spektakl "Dialogi polskie" (reż. Mikołaj Grabowski) na podstawie tekstów Witolda Gombrowicza, Henryka Rzewuskiego i Jędrzeja Kitowicza. Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie pokaże "Trans – Atlantico" (reż. Tomasz Gawron), a Teatr Miejski im. W. Gombrowicza w Gdyni – "Bankiet" (reż. Tadeusz Bradecki)- spektakl na podstawie kilu opowiadań Gombrowicza.

Spektakl na kanwie sensacyjnej powieści Gombrowicza "Opętani" (reż. Igor Gorzkowski) zaprezentuje Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie. Widzowie zobaczą także "Ślub" (reż. Radosław Rychcik) w wykonaniu aktorów Teatru Zagłębia w Sosnowcu.

XIV Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski odbędzie dniach 10-17 października. Będą mu towarzyszyć koncerty oraz spotkania z artystami. Relacje z festiwalowych wydarzeń będzie też można śledzić w mediach społecznościowych.

Radom miastem Witolda Gombrowicza

Festiwal nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie Gombrowicz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".

Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku - prozaik, dramaturg i eseista. Debiutował zbiorem opowiadań psychologiczno-fantastycznych "Pamiętnik z okresu dojrzewania" w 1933 roku. Utrzymana w tonie groteski powieść "Ferdydurke" (1937) zarysowała główne problemy jego twórczości: znaczenie formy oraz ról społecznych w stosunkach między ludźmi i w ich psychice. Jego inne znane utwory to: "Iwona, księżniczka Burgunda", "Ślub", "Trans-Atlantyk", "Pornografia" i "Kosmos". Kalejdoskop problemów intelektualno-artystycznych oraz informacji biograficznych przyniosły "Dziennik 1953-1956", "Dziennik 1957-1961", "Dziennik 1967-1969". Jego utwory były przekładane na języki obce oraz inscenizowane w wielu teatrach na świecie. Zmarł w 1969 roku we Francji.