Mamo, ja nie chcę wojny. Wystawa w archiwach państwowych
19.07.2022 22:34
Aktualizacja: 22:46 15.08.2022
W placówkach archiwów państwowych w całym kraju od wtorku można oglądać wystawę prac dzieci, które przeżyły doświadczenie wojny. Zestawiono na niej prace stworzone współcześnie przez małych Ukraińców i prace polskich dzieci, które powstały w 1946 roku.
Wystawę kilkudziesięciu rysunków polskich i ukraińskich dzieci zatytułowaną "Mamo, ja nie chcę wojny" pokazuje m.in. Archiwum Państwowe w Płocku.
- Dzieci ukraińskie przelewają swoje emocje na papier, natomiast w Archiwum Akt Nowych przechowywane są rysunki dzieci polskich, które swoje emocje przelewały na papier tuż po przeżyciach II wojny światowej. Ta wystawa jest emocjonalnym wyrazem przeżyć wojennych - mówi dyrektor Tomasz Piekarski
Rysunki z 1946 roku powstały w odpowiedzi na konkurs ogłoszony wówczas przez tygodnik "Przekrój" za zgodą ówczesnego Ministerstwa Oświaty. Archiwum ma ponad 7 tys. rysunków. Prace dzieci z Ukrainy obecnie gromadzi projekt "Mom, I see war".
"Dziecięce rysunki i wypowiedzi to dla nas świadectwa ogromnej wartości. Chcemy pokazać, że wojna wygląda w oczach dziecka zawsze tak samo. Niezależnie od miejsca i czasu jest wielkim złem, a dziecko zawsze jest w niej ofiarą. Podobieństwo historycznych i współczesnych prac poraża. Dzieci rysują czołgi, samoloty zrzucające bomby, pożary i eksplozje. Rysują rannych i zabitych, zrujnowane domy, mogiły. Rysują siebie i swoją rodzinę, rysują ewakuację i ucieczkę" - napisała w opisie wystawy dr Dorota Sadowska z Uniwersytetu Warszawskiego i Archiwum Akt Nowych.
Sadowska podkreśliła, że dzieci z doświadczeniem wojny "rysują też nadzieję i swoje marzenia na przyszłość".
"Różnorodność dziecięcych emocji zapisanych przez dzieci w obrazach - od strachu i rozpaczy, po nadzieję i wiarę w zwycięstwo - pokazuje wyraźnie, że świat dziecka i świat wojny, to dwa różne światy" - napisała Sadowska, która jest autorką projektu i koncepcji wystawy wspólnie z Mariuszem Olczakiem (Archiwum Akt Nowych). Przy tworzeniu projektu współpracowano z Uniwersytetem im. T. Szewczenko w Kijowie.
