Rodzina, przyjaciele i artyści pożegnali aktora Witolda Sadowego
W Warszawie ostatnią drogę odbył dziś Witold Sadowy. Aktor zmarł w listopadzie ubiegłego roku w wieku 100 lat. Uroczystości zostały przesunięte w czasie z powodu epidemii koronawirusa.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się o godzinie 13:00 w Kościele Pokamedulskim przy ulicy Dewajtis na warszawskich Bielanach. Artystę wspominali przyjaciele ze środowiska: Zespół Mazowsze, Czesław Majewski, Studenci Akademii Teatralnej czy prezes Związku Artystów Scen Polskich - Krzysztof Szuster. O 15:00 uroczystości przeniosły się na Powązki Wojskowe, gdzie aktor został pochowany.
Witold Sadowy zmarł w listopadzie ubiegłego roku. Pogrzeb został odroczony ze względu na epidemię. Artysta zmarł w wieku 100 lat.
Wybitny aktor Witold Sadowy był aktorem teatralnym i filmowym, współtwórcą powojennej warszawskiej sceny teatralnej. Jego teatralnym debiutem była sztuka „Burmistrz Stylmondu” (reż. Ryszard Wasilewski) w
Teatrze Miasta Stołecznego Warszawy, gdzie wcielił się w rolę Floriana w sztuce Maurice Maeterlincka. Sztuka miała swoją premierę 8 maja 1945. W następnych latach grał w teatrach warszawskich:
Miejskich Teatrach Dramatycznych (1945, 1946–49), w
Teatrze Polskim (1945–1946; 1949–1951),
Teatrze Nowym (1951–1953),
Teatrze Młodej Warszawy (1953–1957),
Teatrze Klasycznym (późniejszym Teatrze Studio, 1957–1972),
Teatrze Rozmaitości (1972–1988). Gościnnie występował także w
Teatrze Ateneum. Po raz ostatni wystąpił na scenie 26 grudnia 1989 w roli Feldmarszałka w „Gałązce rozmarynu” Zygmunta Nowakowskiego.
Lata 80. Działalność publicystycznaW latach 80. Sadowy rozpoczął działalność jako felietonista teatralny w warszawskich gazetach:
„Życiu Warszawy”,
„Życiu Codziennym”, „
Słowie”, „
Expressie Wieczornym” i w ukazującym się w Nowym Jorku „
Nowym Dzienniku”. Jako emeryt od 1985 na łamach „
Życia Warszawy”, a potem „
Gazety Wyborczej”, zaczął publikować nekrologi zmarłych aktorów i reżyserów, dlatego był nazywany „
Charonem, który przeprawia na drugi brzeg warszawskich aktorów”. Był autorem szeregu książek oraz artykułów na temat ludzi teatru i filmu, nazywany „kronikarzem życia teatralnego Warszawy”.
W uznaniu jego zasług
Związek Artystów Scen Polskich nadał mu tytuł członka zasłużonego.
W styczniu 2020 stacja TVP Kultura wyemitowała reportaż Sto lat Witolda Sadowego z okazji obchodów stulecia urodzin, w którym publicznie oznajmił, że jest gejem. W marcu 2020 jego coming out spotkał się z odzewem w mediach ogólnopolskich i międzynarodowych. Od 1942 żył w związku z inżynierem Janem Ryżowem do jego śmierci w 1996.
Przeczytaj wywiad z Witoldem Sadowym w RDC:„Byliśmy obłąkani”. Odznaczenie w 100. urodziny Witolda SadowegoPosłuchaj relacji z wieczoru jubileuszowego Witolda Sadowego: Nie tylko o muzyce: wieczór jubileuszowy Witolda Sadowego