Werdykt odczytała podczas uroczystej gali, wieńczącej festiwal Opętani Literaturą krytyk literacka Zofia Król. Kapituła nagrody podkreśla rodzinność książki, ale też jej filozoficzny wymiar.

-  Barbara Woźniak proponuje pełnowymiarową opowieść o starości, chorobie, opiece, marności pracy akademickiej i znużeniu życiem. Splata ją sprawnie z wątkami przemyśleń i lektur głównego bohatera. Opowiadana precyzyjnie i z bliska codzienność składa się z dramatycznych i absurdalnie zabawnych godzin spędzonych z chorym na alzheimera ojcem, kolejnych nieprzespanych nocy, monologów wewnętrznych, wreszcie coraz trudniejszych dialogów ze studentami podczas zajęć z etyki dla przyszłych lekarzy - mówiła Zofia Król.

   
- To powieść mówiąca o ważnym problemie, który wymaga ciągłego nagłaśniania - podkreślała laureatka. - Chciałam po raz kolejny przypomnieć o trudnej sytuacji opiekunów osób starszych, osób zależnych. O nich się mało mówi, mało się o nich słyszy. Bardzo się cieszę, że moja książka została docenione, bo ona o tym właśnie jest. Chciałabym zaapelować, nawiązując do książki, do ducha tej powieści, o konieczność upolitycznienia opieki, utroskliwienia polityki, żeby w naszym kraju możliwe było godne chorowanie, opiekowanie się osobami bliskimi - mówiła.

 
   
Rezydencję literacką w Vence, na południu Francji, kapituła przyznała zaś Mateuszowi Pakule za książkę „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”.

Wśród laureatów poprzednich edycji nagrody jest między innymi Anna Cieplak, Marcin Wicha, Olga Hund czy Aleksandra Lipczak. Konkursowi, który w tym roku zorganizowano po raz siódmy, patronuje żona Rita Gombrowicz, żona nieżyjącego pisarza.

Czytaj też: "Maria Konopnicka mieszkała w Ciechanowie". Konferencja z okazji 180. rocznicy urodzin pisarki