- Bardzo ważne jest to, żeby wspierać naturalną ciekawość dziecka, aby na tym podłożu kształtowało się to, co później nazywamy twórczym działaniem. Bo nie będzie twórczego działania, jeśli wcześniej nie było ciekawości - mówiła w "Niedzielnym Poranku" prof. Anna Brzezińska, psycholog z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Zdaniem prof. Brzezińskiej, pierwsze 10 proc. życia człowieka to najważniejszy okres. - To pierwsze mniej więcej dziesięć lat życia - wiek niemowlęcy, poniemowlęcy, przedszkolny i pierwsze lata w szkole, mniej więcej do trzeciej czy czwartej klasy szkoły podstawowej - wyjaśniała w RDC. Dodała, że to okres gęsty w wydarzenia w życiu dziecka i w życiu rodziców. - Myślę, że te 10 lat stanowi o tym, jak człowiek będzie funkcjonował w trudnym okresie dorastania i później w całym okresie dorosłości - powiedziała.
Twórczość od urodzenia?
Prof. Brzezińska zaznaczyła, że kiedy mówimy o wpływie twórczości na rozwój dziecka, trzeba najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie, czy każde dziecko jest twórcze, czy muszą wystąpić jakieś określone czynniki w rodzinie, żeby ta twórczość się ujawniła. - To nie jest tak, że każde dziecko, niezależnie od tego, w jakich warunkach się wychowuje, będzie przejawiało takie twórcze zachowania - tłumaczyła. - Gdyby spojrzeć z perspektywy rozwojowej, to pierwsze zachowania pojawiają się w okresie niemowlęcym - dodała. Podkreśliła jednak, że to nie jest coś, co dziecko przynosi ze sobą na świat, ale efekt tego, jakiego typu kontakty i w jakiego typu interakcje najbliższe osoby wchodzą z dzieckiem - czy z nim rozmawiają, opowiadają, zachęcają do spoglądania na różne przedmioty.
Ciekawość
- Bardzo ważne jest to, żeby wspierać naturalną ciekawość dziecka, aby na tym podłożu kształtowały się to, co później nazywamy twórczym działaniem - przekonywała psycholog. - Bo nie będzie twórczego działania, jeśli wcześniej nie było ciekawości. Ta ciekawość też bardzo szybko zanika, jeśli otoczenie na nią w miarę szybko nie odpowiada - dodała.
Eksperyment
W RDC prof. Brzezińska opowiedziała także o kontrowersyjnym eksperymencie, przeprowadzonym w latach 50-tych na Węgrzech. - Podzielono dzieci na dwie grupy porównawcze, to były dzieci z domu dziecka. Jedna grupa miała nakreślony przez badaczy taki program, że opiekunki wykonywały bardzo dobrze obowiązki, ale związane tylko z pielęgnacją, czyli przewijaniem, karmieniem, kąpaniem. Druga grupa miała również zalecenie co do odpowiedniego kontaktu z dzieckiem - pochylania się nad nim, dotykania, uśmiechania się i przedłużania każdej takiej pielęgnacyjnej czynności - mówiła w RDC. Podkreśliła, że ta druga grupa znacznie lepiej się rozwijała, miała lepszy kontakt z opiekunkami, z rówieśnikami. Dodatkowo, te dzieci znacznie częściej przejawiały zachowania twórcze. - Ten okrutny eksperyment, który dziś nie mógłby się wydarzyć, pokazał, jak bardzo ważny od wczesnego dzieciństwa jest odpowiedni kontakt z osobą dorosłą - podsumowała.
