Warszawa, rok 1927. Fotoreporter "Ilustrowanego Kuriera Codziennego" fotografuje cztery młode dziewczyny biegnące po plaży w okolicy Mostu Poniatowskiego. Niezwykłe zdjęcie już wtedy musiało zahipnotyzować - dzięki przedrukowi w przedwojennych gazetach trafiło ostatecznie do Narodowego Archiwum Cyfrowego. Teraz, te cztery nieznane dotąd Warszawianki oczarowują nadal - o interpretacji ich losów i opowieści o Polsce ich czasów powstał spektakl "Żyjemy w najlepszym z możliwych światów".

Poszukiwania historyczne

Zdjęcie zachwyciło twórców na tyle, że stało się punktem wyjścia do stworzenia spektaklu i filmu. Jak przyznała Karolina Kowalczyk, spektakl, który wyreżyserowała razem z Joanną Kuźmienko był opowieścią o interpretacji fotografii, poszukiwaniem pretekstu, żeby opowiedzieć pewną historię - o czterech dziewczynach, widocznych na zdjęciu sprzed dziewięćdziesięciu lat. - Dla stworzonego przez nas filmu zdjęcie było inspiracją do poszukiwań historycznych i stworzenia opowieści o ówczesnej Warszawie - dodała reżyserka.

Spektakl to za mało

W trakcie przygotowań do spektaklu zrodził się pomysł stworzenia filmu bazującego na tej samej opowieści. Historia, którą opowiada zdjęcie wzbudziła chęć jej zgłębienia - dla autorów spektaklu, jedna interpretacja tej wyjątkowej fotografii okazała się niewystarczająca. - Kiedy okazało się, że poszukiwanie historii tego zdjęcia oraz próby zdobycia informacji o autorze i bohaterkach są tak zawiłe i ciekawe, postanowiliśmy zrobić o tym film - wyjaśniła Joanna Kuźmienko.

Najlepszy możliwy świat

Film "Żyjemy w najlepszym z możliwych światów" w swoim podejściu próbuje dotrzeć do prawdy historycznej kryjącej się za uśmiechami bohaterek zdjęcia. - Ukazuje prawdę, to co rzeczywiście działo się wtedy w Polsce - powiedziała Kuźmienko. Tak jak spektakl buduje narrację na wyobraźni widza, tak film pokazuje nam istotne fakty, rzeczywiste wydarzenia dwudziestolecia międzywojennego - to, co było codziennym życiem tych czterech radosnych dziewczyn, oraz to, co miało się niebawem wydarzyć. Więcej o zdjęciu, spektaklu i filmie na stronie Studio Teatralne Koło.



Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe