Nina Stano, właściwie Janina Stano, urodziła się w 1919 r. w Warszawie w rodzinie wojskowego. Młodość spędziła m.in. we Lwowie, gdzie kształciła się muzycznie najpierw jako skrzypaczka, a z czasem podjęła edukację wokalną. Większość wojny spędziła w Krakowie, gdzie była m.in. uczennicą Ady Sari, równocześnie kształcąc się na Akademii Handlowej. Po wojnie wróciła do Warszawy i niebawem rozpoczęła naukę na wydziale wokalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w klasie Ady Sari.

W latach 50. była solistką w Operze Narodowej, dawała także koncerty i recitale w innych miastach. Na początku lat 60. wyjechała do Austrii. Później śpiewała w Wiener Volksoper i Operze Wiedeńskiej, w Grazer Oper w Grazu i w Oper Leipzig w Lipsku. Najdłużej występowała z Deutsche Oper am Rhein w Duesseldorfie, śpiewając wówczas także na innych scenach europejskich m.in. w Szwajcarii.

W pierwszej połowie lat 70. Stano podjęła działalność pedagogiczną, najpierw w Wyższej Szkole Muzycznej w Akwizgranie, później w warszawskiej Akademii Muzycznej. Była również konsultantem wokalnym w Teatrze Wielkim. W latach 1978–1992 kierowała wokalnym studiem operowym przy Deutsche Oper am Rhein w Duesseldorfie, była tam także docentem na uczelni muzycznej. Przyszłym śpiewakom udzielała również prywatnych lekcji.

Podczas kariery wokalnej w jej repertuarze znalazła się m.in. Królowa Nocy z "Czarodziejskiego fletu" Wolfganga Amadeusza Mozarta i Zuzanna z jego "Wesela Figara", Frasquita z "Carmen" Georgesa Bizeta, Rozyna z "Cyrulika sewilskiego" Gioacchina Rossiniego czy Gilda z "Rigoletta" Giuseppe Verdiego. Nagrywała także dla Archiwum Polskiego Radia. Wśród jej uczniów byli m.in. Krisztina Laki, Celina Lindsey, Piotr Bednarski, Suzanne Gari, Katarzyna Niemiec, Peter Seiffert oraz Akeshi Wakamoto.

W 1990 r. odznaczono ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Nina Stano zmarła 28 lutego w Warszawie.