Obchody 75. rocznicy śmierci Paderewskiego, polskiego kompozytora, pianisty i polityka, rozpoczęły się od recitalu fortepianowego w wykonaniu Macieja Grzybowskiego. Pianista wykonał m.in. Melodię H-dur oraz Mazurek e-moll.

Następie na Krakowskim Przedmieściu, na deptaku przed Galerią Kordegarda, rozpoczął się "Maraton muzyczny", w trakcie którego dla warszawskiej widowni zagrało kilkunastu pianistów: uczniów warszawskich muzycznych szkół średnich, a także studentów oraz absolwentów Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Publiczność wysłuchała także recitalu Pawła Kowalskiego, który wykonał m.in. Nokturn B-dur oraz koncert fortepianowy a-moll. Między kolejnymi występami organizatorzy imprezy - Narodowe Centrum Kultury oraz Boston Steinway and Sons - zaplanowali pokazy krótkich filmów dokumentalnych, prezentujących postać Ignacego Jana Paderewskiego.

Paderewski

Ignacy Jan Paderewski urodził się 6 listopada 1860 r. w Kuryłówce na Podolu. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie, w Berlinie oraz w Wiedniu. Występował prawie we wszystkich krajach Europy i obu Ameryk, a także w Afryce i Australii. Uważany był za jednego z największych pianistów swojej epoki.

W czasie I wojny światowej, wykorzystując liczne znajomości w świecie polityki, wspierał dążenia Polski do odzyskania niepodległości. Pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych. W Paryżu wraz z Romanem Dmowskim podpisał traktat wersalski. Z funkcji premiera ustąpił 9 grudnia 1919 r. W styczniu 1920 r. wyjechał do Szwajcarii.

W czasie II wojny światowej znów szukał pomocy dla Polski m.in. w Stanach Zjednoczonych. Zmarł 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku. Pochowano go na cmentarzu wojskowym Arlington w Waszyngtonie. W 1992 r. jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w archikatedrze św. Jana w Warszawie.