Autor "Kordiana", "Balladyny" i "Horsztyńskiego" jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców romantycznych i jednego z trzech wieszczów narodowych obok Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego. Jego dzieła wywarły znaczący wpływ na rozwój literatury polskiej i do dziś bywają źródłem inspiracji. Mimo że Słowacki żył zaledwie 40 lat, jego literacka spuścizna jest bogata i różnorodna. Poeta pozostawił 13 dramatów, 20 poematów, setki wierszy i listów oraz jedną powieść. Stworzył również spójny system filozoficzny, który nazwał filozofią genezyjską.

Juliusz Słowacki zmarł na gruźlicę 3 kwietnia 1849 roku w Paryżu. Jego prochy w 1927 roku zostały przewiezione do Polski. Dokładnie 90 lat temu - 27 czerwca - statek z prochami artysty przybił do przystani w Warszawie. Dzień później trumnę przewieziono do Krakowa i tam, na dziedzińcu zamku na Wawelu, odbyła się uroczysta ceremonia pogrzebowa. Na jej zakończenie Józef Piłsudski wypowiedział wielokrotnie cytowane słowa: „W imieniu Rządu Rzeczypospolitej polecam Panom odnieść trumnę Juliusza Słowackiego do krypty królewskiej, bo królom był równy”. Prochy poety zostały złożone obok Adama Mickiewicza na Wawelu.

Uroczystości w Warszawie rozpoczęły się o godz. 10 od mszy w katedrze św. Jana Chrzciciela. Następnie, o godz. 12, zostały złożone wieńce przed pomnikiem Juliusza Słowackiego na Placu Bankowym.

Życie i twórczość

Juliusz Słowacki urodził się w Krzemieńcu na Wołyniu 4 września 1809 roku. Po wybuchu powstania listopadowego, w marcu 1831 roku, wyjechał jako kurier dyplomatyczny Rządu Narodowego do Paryża i Londynu. Po klęsce powstania dużo podróżował. Przebywał w Genewie, we Florencji, odbył podróż po Włoszech, Grecji, Egipcie i krajach Bliskiego Wschodu. Pozostał na emigracji, osiadając w Paryżu.

Zadebiutował powieścią poetycką "Hugo". Romantyczny charakter jego twórczości odzwierciedlają dwa pierwsze tomy "Poezji" z 1832 roku. Początkowo wzorował się na utworach Byrona, Shakespeare'a i Mickiewicza. Powstały wówczas powieści poetyckie "Arab", "Jan Bielecki" i tragedia historyczna "Maria Stuart".

W dobie powstania listopadowego należał do czołowych poetów politycznych. Napisał wtedy "Hymn", "Odę do wolności". Po upadku powstania stał się jednym z największych poetów generacji romantycznej i powstańczej, wyrazicielem jej rozczarowań i rozrachunków z życiem i historią.

Szczyt poetyckiego geniuszu Juliusza Słowackiego stanowi cykl tajemniczych liryków genezyjskich, gdzie poeta daje wykładnię swojego systemu filozoficznego - ewolucji świata od materii do czystego ducha. Spełnionym proroctwem Juliusza Słowackiego stał się jego wiersz "Pośród niesnasków Pan Bóg uderza..." z 1848 roku, który wielokrotnie przywoływał papież Jan Paweł II.